Dit zijn anderstalige leerlingen tussen de 8 en 13 jaar. “De leerlingen blijven 1 jaar in de nieuwkomersgroep voordat ze doorstromen naar een reguliere groep. Ze krijgen de Nederlandse taal aangeleerd, maar ze leren ook hoe het naar school gaan in Nederland werkt.” De groep van Melona bestaat uit diverse nationaliteiten, van Mexico tot Tsjechië en van China tot Syrië. De meeste kinderen zijn gewend aan de verschillende nationaliteiten binnen de groep, waardoor er veel begrip is voor elkaar. Het niveauverschil is enorm. “Er zijn leerlingen die in hun vaderland al erg hoog onderwijs hebben gehad en goed mee komen. Maar daartegenover staan ook leerlingen die al bijna naar de middelbare school gaan, maar nog nooit op school hebben gezeten en überhaupt niet weten hoe ze moeten schrijven of tellen.” Om in groepjes te kunnen werken, wordt er nauw samengewerkt tussen de instroomgroepen van de boven- en onderbouw. Leerlingen worden onderling uitgewisseld om op die manier te kunnen clusteren.

Net een beetje meer

Melona vormt niet alleen een brug tussen ouders, kinderen en school, maar vaak ook tussen ouders en maatschappij. “Leerkrachten kunnen vaak net iets meer betekenen voor het hele gezin. Juist daarom is het zo belangrijk om ook goed contact met de ouders te hebben.” Sinds kort zijn er koffieochtenden op De Springplank. Ouders kunnen binnenlopen en onder het genot van een kopje koffie kennismaken met andere ouders. Melona en haar collega’s proberen ouders vooral ook te activeren. We willen niet dat ze geïsoleerd thuis zitten, maar dat ze meedoen, om te beginnen op school.“

Taalmaatjes

Soms is het lastig om voor de kinderen een passende plek te vinden na de instroomklas. Veel kinderen hebben een rugzakje en vaak ligt er ook een hulpvraag thuis. Er wordt nauw samengewerkt met Schoolmaatschappelijk Werk (Kwadraad) en Sport en Welzijn. Maar communicatie met de ouders is het allerbelangrijkst. “Bij oudergesprekken is geregeld een tolk aanwezig, we gebruiken veel pictogrammen en er wordt gewerkt met taalmaatjes. Taalmaatjes zijn zo belangrijk. Ouders die een taalmaatje hebben gehad durven veel eerder om hulp te vragen. “

De school probeert zelf een koppeling te maken tussen anderstalige ouders die al goed Nederlands spreken en ouders die hulp nodig hebben. “Een mooi voorbeeld is een overblijfjuf die in de groepen helpt, maar het ook heel leuk vindt om af en toe te vertalen. Daar maken we dankbaar gebruik van.”

Spelletjes voor thuis

De ideale wereld bestaat niet, maar als Melona nog iets zou mogen veranderen, dan zou ze graag willen beschikken over wat meer middelen om ouders te kunnen helpen. “Met middelen bedoel ik kleding, spelletjes voor thuis, boeken of zelfs kleurtjes en papier. Ouders kunnen nu spelletjes lenen, maar zien dat toch vaak als drempel. Ik zou ze graag iets mee naar huis willen geven, dat betekent zoveel voor ze.”

Het werk als leerkracht is best pittig, maar ook erg dankbaar werk. “Het is zoveel meer dan alleen lesgeven”, zegt Melona. “Dat merk je in de dankbaarheid van de ouders, zeker bij de nieuwkomers. Ze zijn dankbaar dat ze een stabiele basis hebben, dat we ze kunnen helpen thuis, met de opvoeding en überhaupt met het in Nederland zijn met alle regels e.d.  Als ik dan een leerling die het moeilijk heeft gehad met de reis hier naartoe, blij de gang in zie lopen en weet dat hij met plezier naar school komt, geeft mij dat zoveel voldoening. Het maakt dat ik mijn werk met hart en ziel doe, en elke dag met plezier naar mijn werk ga.”