Waar ik als boa bij de gemeente eerst mijn dagen vulde met het nalopen van meldingen over overlast door jongeren, honden, vuurwerk of afval, zijn we nu vooral bezig met zorgen dat alle voorschriften worden gehandhaafd.

Het vraagt heel veel flexibiliteit. Van ons, want na elke persconferentie moeten we opnieuw bekijken wat de geldende voorschriften zijn. Hoeveel mensen mogen er bij elkaar zijn? Wie moeten er anderhalve meter afstand houden? Wanneer mogen winkels, horeca en sportscholen wel en niet open? Waar moet je een mondkapje dragen?

Maar het vraagt ook veel van inwoners en ondernemers. Zij moeten bijvoorbeeld soms iets langer wachten tot een reguliere melding wordt opgepakt. En zij moeten zich ook steeds aanpassen aan het veranderende voorschriften. Aan het begin van de crisis had iedereen veel begrip, nu merk je soms dat mensen het af en toe een beetje zat worden. Ik herken dat wel. Want ook ik mis een stukje vrijheid en gezelligheid. Om ongedwongen uit eten te kunnen, te gaan stappen of op vakantie te gaan. Maar ik hoop dat iedereen begrijpt dat ik mijn werk met de beste bedoelingen doe. Dat ik het belangrijk vind dat iedereen zich aan de voorschriften houdt om zoveel mogelijk mensen gezond te houden en in de hoop dat we snel weer meer vrijheid krijgen.

Gelukkig ben ik niet alleen maar bezig met waarschuwen en mensen herinneren aan de regels. Ik zie ook veel mooie dingen op straat. Bijvoorbeeld een muzikaal optreden bij een verzorgingshuis, waar de bewoners vanaf hun balkon van kunnen genieten. Geweldig om te zien dat mensen er voor elkaar willen zijn en op elkaar letten. Hopelijk kunnen we dat vasthouden.”

Stefan